Maduro

Enver Aysever miydi, Barış Doster miydi, yoksa kitap kurdu veryansın Nihat mıydı hatırlamıyorum, bir programda Venezuella’da ne oluyor diye tartışırken aşağıdakileri söyledi.

"Maduro Amerika'ya karşı mücadele ediyor. Daha ilerisini tartışmaya gerek yok, elbette ki onu destekleyeceğiz."

Bu söylediğine aman çok şaşırdım, hayret ettim falan demeyeceğim tabi. Beklemediğim bir cevap olmadığı gibi aslında tam bu yobaz, klişe çav bellalardan beklediğim bir cevaptı bu - olayı doğru bağlamda değerlendirmeniz için bu yukarda ismi geçen "solcu" 'ların hepsinin toplamından daha fazla solcu olduğumu hatırlatayım sizlere.

Aynı adamlar AKP'ye oy verenlere "koyun" falan deyip, düşünmeden oy veriyorlar diye kızarlar biliyorsunuz.

Ama aynı mantıkla fellahlardan daha fazla petrolü olan bir ülkeyi beş parasız bırakan bir diktatör çırağını sadece ABD'ye karşı mücadele ediyor diye desteklemekte bir problem görmezler.

Çünkü bunların beyinleri doğruyu, haklıyı bulmaya değil, on sekiz yaşında okuyup, hafızladıkları klişeleri tekrarlamaya programlanmıştır.

Adam çalar, çırpar, halkına eziyet eder, onları aç bırakır, çöpten yemek toplamaya mecbur eder, ülkedeki çocuklar hastalıktan ölür, insanlar içecek su bulamaz, üzerlerine giyecek çul bulamaz, enflasyon yüzde binlere ulaşır, suç artar, insanlar gece sokağa çıkamaz, sonra kahramanımız sol elini havaya kaldırır ve...

"Kahrolsun Amarika!"

...diye bağırır. Nihat ya da benzerleri için bu yeterlidir. Bu insana sonsuz itaatlerini, takdirlerini ve desteklerini bahşederler. Bu insan "iyi", Amarika "kötüdür".

Yanlış anlamayın. Amerika matah bir şey demiyorum. Onun da günahını, sevabını tartışırız başka bir ortamda. Derdim bu yobaz solcularla.

Hüloooğğğlara kızıp, günahlarını almayın. Bu sözde aydınlar Mars'tan gelmedi. Aynı mayanın hamuru işte.

Çok uzun bir süre Venezüella'lı biri ile çalıştım. Bir kaç yıl boyunca da aynı ofisi paylaştık. Çok severim onu. Aslında Latin Amerikalıların çoğu iyi insanlardır. Sokaktaki sıradan insanların paraları yoktur, hayatları genelde kötüdür ama bunlara rağmen yaşamayı, eğlenmeyi bilirler. İyi arkadaş, iyi dostlardır.

Neyse...

Chavez zamanlarıydı. Malumunuz, Lozan Fransızca konuşulan bir bölge. Fransızcada da Chavez'in başındaki 'Ch' bizdeki 'Ş' gibi okunur. O yüzden etraftakiler Chavez'i merak ettiklerinde "Şavez niye şunu yapmış, bunu demiş?" diye sorarlardı. O da için için kızardı, "Şavez değil Çavez" diye.

Bir gün, biraz da solcu romantizmimle ona dedim ki "Bravo Çavez'e, nasıl Amerika'nın karşısında dik duruyor" diye. Cümlemi bitiremeden cevap verdi "Alıp götürsene kendi ülkene o zaman" diye. Bir değiş-tokuş teklif ettim ama kabul etmedi her nedense 😛

Efendim Venezüella'da Bolivar
bir rejim vardır

Latin Amerika ile ilgili duyduklarımla kendi görüp yaşadıklarımı birleştiriyorum da, oralarda hayat "Efendim Venezüella'da Bolivar bir rejim vardır" şeklinde on bin kilometre uzaktan sallamakla anlaşılmıyor.

Oradaki insanların dertleri haydi sol eller havayadan çok çok daha farklı.

O yüzden bırakın emperyalist Amerika'ya baş kaldıran Yoldaş Maduro'yu, restoranların arka kapısında müşterilerin artıklarını eve götürmek için sıra bekleyen fakirleri, arkadaş olduğu turistlerden hediye olarak kullanılmış donlarını, sütyenlerini isteyen garip kadınları düşünün.

Yemin ediyorum bunları dinleyince gidip sakinleşmek için kendime bir kadeh şarap koyuyorum...