Günün ilk sürprizi olan uçuşumuzun iki küsür saatlik rötarı ile birleştiğinde, ortaya hayli can sıkıcı bir durum çıkmıştı. Otelimize gecenin bir saatinde gelebilmiş, üçümüz de hemen yatıp uyumuştuk.
 |
| Hard Rock Cafe |
Sıcak mahşeri bir seviyeye çıkmıştı. Biz de iki saat kadar HRC'de soğuduk.
Yola çıkıp biraz daha sağa sola baktık ama antik merkezde gitmediğimiz bir yer kalmamıştı.
 |
| Palma de Mallorca |
Otele dönüp, günümüzü kapadık.
Palma de Mallorca'da sahilde planladığımız ikinci günümüz çok güzel geçti arkadaşlar. Kumlu plajı, sığ denizi ile bizlerin çok da yabancı olmadığı bir görüntü. Genç-yaşlı, üstlü-üstsüz, heteroseksüel-homoseksüel, her telden, her dilden on binlerce kişi kendi hallerinde, etraflarını rahatsız etmeden deniz ve güneşin tadını çıkarıyorlardı.
 |
| Palma de Mallorca |
"Mister, gözlük ister misin?"
"Yok!"
"Ama kaç para biliyor musun?"
"Umrumda değil, istemiyorum."
"Ama çok ucuz!"
"Defol git!"
 |
| Plaj |
"Aylavyu"
Dedi. Her halde ben yanlış anladım dedim, "Ne diyorsun sen oğlum?" diye bir daha sordum. Bu yine ağızı kulaklarında "Aylavyu" dedi.
"S.ktir git" dedim, yiğidin hakkı yiğide, gerçekten gitti.
Yukardakilerini okuyup da durum vahim diye düşünmeyin. Cidden o kadar kötü değildi. İşin aslı İspanyollar da çok rahatsız bu durumdan ama ellerinden birşey gelmiyor tabi.
Plajda başka bir fenomen ise fahişeler. İşin ilginç tarafı, artık erkek fahişelerin de piyasada olması, hem de sadece kadınlara servis vermiyorlar.
Bu fahişeler bariz biçimde ortalıkta gezmiyorlar ve hiç bir şekilde plajdakileri rahatsız etmiyorlar. Kendi hallerinde ekmeklerini kazanıyorlar.
Ancak bu ibnelik artık iyice aleni olmuş durumda. Yakın zamanlarda ibnelerin oranlarının arttığını düşünecek bir nedenimiz olmadığına göre, eskiden bir sır misali saklanan bu gerçeğin günümüzde daha rahat açığa çıktığımı söyleyebiliriz.
Benim gençliğimde sayıları çok olmasa da, tercihleri hemcinsleri olan bu gurubu tanımak çok daha kolaydı. Kadınsı davranışları, konuşma tarzları falan hemen durumu ortaya koyardı.
Bu günlerde ise bu iş çok daha zor. Palma de Mallorca'da elele gördüğüm bazı ibneleri sokakta yalnız görsem, hiç bir koşulda ibne demezdim. Bildiğin adam işte.
Bu görüntülere alıştım desem yalan olur ama artık kabullenmiş durumdayım. Çiftlerin tümü bu işi zorlamayla falan değil, isteyerek ve severek yapıyorlar. Demek ki benim gibi düşünenlere ters gelse de, bu da doğanın bir gerçeği imiş. Ancak hala elele gezen ya da öpüşen iki herifi gördüğümde içim kalkıyor. Neyse, çok uzatmayalım, herkesin kendi bileceği iş.
 |
| Manastır |
Manastırdan merkeze geldiğimizde ise kendimizi sokak müzisyenlerinin arasında bulduk. Hepsi istisnasız klasik gitar çalıyordu. Klasik gitar da yavaş bir melodi eşliğinde Julio Iglessias örneği yumuşak bir İspanyol erkek sesi ile birleştiğinde ruhunuzu alıp götürüyor işte. Genç, müzisyen Comandante Che Guevera'yı söylerken bile insanın içinden slow dans edesi geliyordu 🎸😛
Mallorca adasının incileri çok meşhur arkadaşlar. Biz de 🐝Mezzy🐝'ye hatıra pembe incilerden bir kolye, bir bilezik ve iki küpe aldık. Fiyatlar oldukça uygun. İngilizce bilen bir dükkan sahibi ile biraz geyikledik. Bize Mallorca incilerini anlattı.
İki kalite inci var. Birinci kalite incilerin fiyatları oldukça yüksek. İkinci kalite inciler ise çok uygun fiyattalar.
Bu fiyat farkının yüzünden birçok kişi birinci kalite incilerin gerçek, ikinci kaliye incilerin imitasyon olduğunu düşünüyor. İşin aslı biraz farklı.
Bir kere kalitesi ne olursa olsun, Mallorca incilerinin hiçbiri istiridyelerin içinden çıkan bizim anladığımız anlamda incilerden yapılmıyor. Her ikisi de istiridye kabuklarının ve içinin preslenip, işlenmesi ile yapılıyor. İkinci kalite incilerin içinde ise biraz istiridye kökenli olmayan madde var, o kadar. İşin aslı ikinci kalite dedikleri inciler, daha canlı, daha düzgün göründüler gözüme.
Palma de Mallorca'daki son akşamımıza birer kadeh sangria ile başladık, birer kadeh şarap ile bitirdik. Otele döndük ve hemen uykuya daldık.
Ertesi gün önemli ve yorucu bir gün olacaktı.
Yaşamımın en mutlu gününü iki sene önce bugün yaşamıştım. Sevgili kızım Melissa hayatımıza bir güneş gibi doğmuş, ailemizi ısıtmış, aydınlatmıştı. O gün, bu gündür bu mutluluğum hiç sönmedi.
Aslında Melissa diye yazınca bir tuhaf hissediyorum kendimi. Ne sevgili karım Jelena'nın, ne de benim, iki senedir onu bir kere bile Melissa diye çağırmışlığımız var. O bizim 🐝Mezzy🐝'miz. Jelena Melissa'yı, sevgili kızımızın ikinci ismi Nezahat'le birleştirdi ve ortaya 🐝Mezzy🐝 çıktı. 🐝Mezzy🐝 ismi, 🐝Mezzy🐝 daha doğmadan tescil edilmişti.
Melissa aynı zamanda Girit adasında hüküm sürmüş bir Yunan prensesinin adı. Öykünün sonumda prenses balarısı olup uçmuş. Eh, biz de biraz komşunun mitolojisinden çaldık ve 🐝Mezzy🐝'ye arılarını verdik 😍
Sırpça'da balarısı'nın karşılığı pcelica (p'çelitsa okunuyor). Annesi bazen 🐝Mezzy🐝'yi pcelica ile kafiyeli olsun diye Melica Pcelica (Melitsa P'çelitsa) diye çağırır.
Sevgili kızımın isimlerinin hikayesi böyle işte.
🐝Mezzy🐝'nin ikinci doğum gününü Jelena Ibiza'da kutlamak istedi. Gücümüzün yettiği sürece tabi, her doğum gününde 🐝Mezzy🐝'yi ünlü bir tatil noktasına götürmeyi istiyoruz. Birinci doğum gününü Venedik'te kutlamıştık, ikincisi de Ibiza'da olsun dedik
Ibiza, Akdenizde, ispanyaya yüz küsür kilometre uzaklıkta bir ada. Ibiza, çok çok ünlü olsa da, ne tarihiyle, ne doğasıyla ne de mutfağıyla öne çıkan bir yer arkadaşlar. İlgilenenleriniz bilir, Ibiza demek, gece hayatı demek, parti demek, ancak en önemlisi elektronik müzik demek. Yani benim yaşıtlarımın tekno dedikleri müzik türü.
Tekno müziğe "hayranlığım" bir sır değil arkadaşlar. Günde iki kere bu müziği dinlemezsem ruhum gıdasını alamaz, hayat damarlarım tıkanır, yaşayamam. O yüzden Ibiza'ya gitmeye karar verdiğimizde, elektronik müziğin krallığına gidiyoruz diye gerçekten "çok" heyecanlanmıştım.
İşin şakası bir tarafa, tekno müzikle uzaktan yakından en ufak bir ilgim yoktur. Hatta bunlara müzik dendiğinde Bach'dan Lennon'a birçok müzisyenin mezarlarında tersine döndüklerini düşünürüm. Bırakın elektronik müzik türleri olan tekno, haus, vs. yi, arka arkaya çalan iki şarkıyı bile birbirinden ayıramam. Kulağıma hep aynı melodi gelir.
Bum! bu-bum-bum! di-di-dit!
Bu müzik, kendilerini DJ diye çağıran bir takım acayip varlıkların kopyaladıkları ya da uydurdukları bir ritmi sekizyüsdoksanbeş kere arka arkaya tekrar ederken, ırzına geçmek suretiyle kesip biçtikleri eski şarkıların bölümlerini bunların üzerlerine çalmalarıyla ortaya çıkar.
🎶Bum-bu-bum-bum 🎶 All the leaves are brown 🎶 di-dit 🎶 Ca-Ca-California dreamin' 🎶 bu-bum 🎶We don't need no education 🎶 Bum-bu-bum-dit 🎶
İşte bu müzik, böyle sanatsal bir müzik arkadaşlar.
Arada bir ritmi keserler, sadece "Heeeeeee! Hooooo! dit-dit-dit" ler kalır. Teoride heyecan yükselir, yükselir ve en can alıcı noktada ritmi verirler "bum-bu-bum-bum". Gençler bu anda kendilerinden geçer, çığlıklar atar, sağa sola saldırırlar :)
Ibiza, işte bu müzik türünün doğal habitatıdır. Dünyaca "ünlü" DJ'ler hep Ibiza'ya gelip, adanın dört bir tarafına serpiştirilmiş kulüplerde yeni "eserlerini" çalarak tanıtırlar. Dünyanın her yerinden gelen gençler de bu ruh fırtınasının içinde kendilerini kaybedip "sabaha kadar" dans ederler.
Bu sanat eseri albümlerin isimleri çoğunlukla Ibiza'nın Ruhu, Ibizanın Kaşı, Ibiza'nın Gözü, Ibiza'nın Kıçı falan şeklindedir.
Ibiza'da "süper kulüp" dedikleri üç beş kalbur-üstü kulüp bulunur. Devasa boyutlarda olan bu mekanlar her gece binlerce gençe unutamayacakları - daha doğrusu onca içki ve saireden sonra isteseler de hatırlayamayacakları - bir müzik şöleni yaşatırlar.
Bu kulüplerin en bilinen bir kaçı Pacha, Amnesia ve Privillage. Hemen her restoran, bar hatta marketlerde, bir tabela üzerimde hangi kulüpte kim çalıyor yazılıdır. Biletleri de hemen her yerden satın alabilirsiniz. Sizlere biraz anlatmak için birine gideyim diye düşündüm ama, inanın bu müziği dinlemek zorunda kalacağım için midem kaldırmadı, kusuruma bakmayın.
Herhalde Ibiza'nın neye benzediği hakkında biraz fikir verebildim sizlere.
 |
| Ibiza |
Hal böyle olunca, Ibiza gözümde, gürültülü, kargaşa içerisinde, yürürken kondomlara, şırıngalara basmamak için dikkat etmemiz gerekecek bir yer olarak canlanmıştı.
Fena halde yanılmışım.
Harikulade ancak küçük sayılabilecek rustik merkezi saymazsanız, mimari aynı Kemer, yani 60'ların Karadenizli müteahhit tarzı. Sadece bir iskelesindeki toplam değeri rahat bir milyar doları geçen yatları da saymazsanız marinası da aynı Kemer hattızatında.
Bizim kaldığımız Figurates plajı mesela resmen bir aile plajıydı. Çoluk, çocuk denize giriyoruz. Üstsüz güneşlenenler çok tabi ancak inanın fazlaca bakmaya değer bir şey yok.
Hızlı yaşam tarzındaki turistlere hitab eden plajlar hep izole edilmiş, şehire uzak bölgelerde. Örneğin Playa d'en Bossa diye bir plaj var ki orada yürürken kondomlara ve şırıngalara basmamak için dikkat etmek gerekebilir.
Ne olursa olsun hedef Ibiza idi ve görev başarılacaktı...
Palma de Mallorca'dan bindiğimiz bir feribot bizi üç buçuk saatte Ibiza'ya getirdi. 🐝Mezzy🐝cik de böylece ilk ciddi gemi yolculuğunu yapmış oldu. Minik oyun bahçesinde çocuklarla oynadı, koca lüks koltuğunda uyudu, diğer yolculara klasik tacizlerini uyguladı.
Gemiden indiğimizde ise Ibiza'nın turizm broşürlerinden zaten aşina olduğumuz limanını ve muhteşem şehir merkezizini gördük. Çabuk bir şeyler atıştırdık ve bizi otelimize götürecek otobüse bindik. Bindikten bir durak sonra da indik. Yürüseydik, daha çabuk olurdu herhalde.
 |
| Plaj |
Sevgili kızım denizde bizimle top oymadı, deniz kabuğu topladı. Deniz korkusu yerini deniz cesaretine bırakmıştı. 🐝Mezzy🐝 koşup, koşup suya giriyor, boğazına kada derinliğe kadar yürüyordu.
Annesi ile bir oyun icat ettiler. Ben biraz ilerdeydim. 🐝Mezzy🐝'nin deli gibi bir denize, bir kıyıya koştuğunu gördüm. Jelena'ya ne oluyor diye sordum, bana "kokiaj" dedi. Arada bir dalar, Fransızca konuşur benle sevgili karım, "Je ponse 🐝Mezzy🐝 wants to sleep" falan gibi. Genelde gücüm yeter, anlarım demek istediğini ama "kokiaj" biraz Fransızca sınırlarımı aşmıştı.
Nedir kokiaj diye sordum, meğer deniz kabuğu demekmiş.
Önümüzdeki bir saat sevgili kızıma denizdem deniz kabuğu çıkarmakla geçti. 🐝Mezzy🐝 Denize gelip bizden alıyor, kıyıya koşup kovasına dolduruyordu. Günün sonu da bir kova dolusu "kokiaj" 'ımız olmuştu. Birkaç tanesini anı olarak saklamaya karar verdik ve gerisini 🐝Mezzy🐝'ye çaktırmadan geri denize attık.
Saat altı gibi Ibiza Town dedikleri artık adanın başkenti mi dersiniz, merkezi mi dersiniz, işte oradaydık.
🐝Mezzy🐝'nin doğum günü yemeği için bir İtalyan restoranı bulduk. Sevgili kızım benden aldığı genlerin sonucu makarnayı çok seviyor, o yüzden ona bol peynirli makarna yiyebileceği bir yer bulduk.
Bu yemeğin ilginçliği, uzun süredir Jelena ile baş başa, doğru düzgün bir yemek yiyemiyorken, bu kez aksine sessiz, sakin bir yemek yedik, hatta bir şişe şarabı bile huzurla paylaşabildik.
Çünkü doğum günü çocuğu, kendi doğum günü yemeğinde horul horul uyuyordu.
Yemeğimizin sonuna doğru bir çok şey değişti. 🐝Mezzy🐝 uyandı ve önce çığlık çığlığa restoranı birbirine kattı. Masada önünde ne bulduysa sağa sola fırlattı. Bir anda havada peçeteler, çatallar, bıçaklar, tuzluklar, sirke ve zeytin yağı şişeleri uçuşmaya başladı.
Garsonlar son anda makarnasını yetiştirdiler de diğer müşteriler rahat bir soluk alabildi.
 |
| Hard Rock Cafe |
Sevgili kızım neredeyse mumunu kendi başına söndürdü. Sonra da hayatında ilk defa gerçek bir tatlı yedi.
Jelena, doğum gününü aylar önce planlamış, artık nereden bulduysa 🐝Mezzy🐝'ye kendi elbisesine uyan yanar-döner bir elbise ısmarlamıştı. İkisi de Ibiza'nın havasında kıyafetler giyince fazlasıyla şirin olmuşlar, her geçen bakmaya, laf atmaya başlamıştı. Kim bilir kaç kez beraber fotoğraf çektirmek için durdurdular. Çoğu elbiseleri nereden aldığımızı falan sordu.
 |
| Fotoğraf çektirmek için durdurdular |
Sabah sat altıda kalkıp akşam saat on biri bulmuştuk. Yaşlı bedenlerimiz artık tamam dedi, biz de otelimize gelip bu mutlu günümüzü sonlandırdık.
Ertesi gün akşam saat altıya kadar yine olaysız bir deniz günü geçirdik. Akşam ise bir önceki gün yemek yediğimiz İtalyan restoranına gidip, 🐝Mezzy🐝 bu kez uyumadığı için çabuk bir yemek yedik. Çabuk bir yemek olmasına rağmen, 🐝Mezzy🐝 önümdeki kağıt peçeteyi ucundan tutup çekti ve bir bardak Merlot foş diye üzerime döküldü. Beyaz çoraplarımın üzerindeki bordo puantiyeler gerçi biraz havamı artırmıştı ama şarap kokusu bu avantajımı nötralize etti. Gerisi ise bildiğiniz gibi, çatal, bıçak, sirke şişesi, bardaklar falan havada uçuştu, durdu.
Gözüm hangi klüpte kimin çaldığını gösteren tabelaya takılmıştı. Tabelaya göre Pacha kulüpte Flower Power çalıyordu. Bu Flower Power kimdir, nedir derseniz, en ufak bir fikrim yok arkadaşlar. Bir kişi mi, bir gurup mu, DJ mi yoksa bir orkestra mı, bilmemekteyim. Bana sadece Hair müzikali ile Woodstock'u falan çağrıştırıyordu, o kadar.
Restorandaki müşterilere ve sokaktan geçenlere bilet satan çocuğa döndüm, "Flower Power çalıyor ha?" dedim. Çocuk da bana "Bu yaz her Pazartesi Pacha'da çalacaklar" dedi. Ama bunu öyle bir havayla söyledi ki sanki Papa Vatikan'ı bırakmış, Ibiza'ya yerleşecekmiş gibi.
"Bilet ister misin?" Diye sordu. Ben de 🐝Mezzy🐝'yi gösterip nasıl gidelim gibisinden ellerimi iki yana açtım. "Haklısın" dedi, "O zaman Destina'ya gidin, Flower Power gündüzleri orada çalıyor, eğer isterseniz Bossa'da da, Bora Bora'da da şimdi beach party var, hem de bedava" dedi.
Yeni kelimeleri hazmetmek için biraz süre gerekti. Destina cümlenin kuruluşundan bir kulüp izlenimini verdi, Bossa ise kesinlikle Playa d'en Bossa idi. Bora Bora da olasılıkla ya Bossa plajının bir bölgesi, ya da plajda bir kulüptü.
Flower Power zaten kimdir, nedir bilmediğimizden onları - her neresi ise - Destina'da kovalamanın bir anlamı yoktu, ancak Playa d'en Bossa'yı görmek kulağıma fazlasıyla cazip gelmişti, çünkü nasıl bir yer diye gerçekten merak ediyordum.
Yine de aklım pek yatmamıştı. Gözümde canlandığı kadarıyla Playa d'en Bossa pek 🐝Mezzy🐝 ve Jelena'yla gidilebilecek bir yer değildi.
"Emin misin?" diye sordum. "Duyduğuma göre Playa d'en Bossa biraz kuku bir yermiş. Bebekle gidilebilir mi?"
"Bora Bora'ya kadar hiç bir şey olmaz. - arkadaşın kendi tabiri - 'Crazy People', yani kafayı yemiş insanlar genellikle daha ilerlerde."
Biz de pilavdan dönenin kaşığı kırılsın, Ibiza'ya kadar gelip de Playa d"en Bossa'yı görmemek olur mu dedik, koyulduk yola.
Karadan gitmektense bir deniz motoruna atlayıp Ibiza Town'dan ayrıldık. Bu arada da kentin kalesini ve antik merkezini denizden görme şansımız da oldu. Gerçekten güzel bir manzara. Açık denize çıktığımızda ise tekne adanın etrafına serpiştirilmiş irili ufaklı kayalıkların arasında ceviz kabuğu gibi savrula savrula yol alıyordu.
İlk durak olan, bizim de otelimizin bulunduğu Playa Figurates'e geldiğimizde güneş batmaya başlamıştı. Playa d'en Bossa'ya geldiğimizde ise gökyüzü kızılıyla, pembesiyle tam fotoğraflık olmuştu.
 |
| Playa d'en Bossa |
İlk önce denizden gelen o kimbilir kaç kilowatt gücündeki gürültüyü duyduk.
"Bum-bu-bum-bum!"
Koca bir parti gemisi sahilden bayağı açıkta tekno çalıyordu. Bu geminin sahile döndüğümde, yola çıktığı her yolcusunu geri getirdiğine inanmak zor! Kesinlikle yol boyunca bir kaç fire veriyordur.
Daha sonra da etrafımızdaki insanlar ve yerleşim türleri evrildi.
Durumu en güzel sevgili karım özetledi:
"Burası gitgide Amsterdam'a benzemeye başladı!"
Gerçekten de caddede dolaşanların üzerindeki dövme sayıları ve boyları, vücutlarının üzerine açtıkları deliklerin sayıları ve bu deliklere takılı aksesuarların çapları hep artmaya başlamıştı. Sesler yükselmiş olsa da, söylenenlerin manaları azalıyordu.
Ibiza'nın ikinci tür yerlileriyle karşılaşmıştık.
Gece İnsanları!
Bu tür canlılar direkt güneş ışığı altında yanma eğilimimde olduğu için en erken güneş batımında ortaya çıkıyorlar. Kahvaltılarını beach kulüplerde, uyanmak için alkolle yapıyorlar. Gece ilerledikçe de aklınıza ne gelirse içip soluyorlar.
Anladığımız dildeki konuşmaların bir sonucu, bir bütünlüğü yoktu. Kullanılan sözcüklerin büyük çoğunluğu cinsel birleşme fiilinin renkli türevleri ile fahişe sözcüğünün değişik dillerdeki karşılığı şeklindeydi (batı dillerinde fahişe bir hakaret olarak kullanılır, bizler ise daha ziyade kelime anlamını öne çıkarırız).
Ibiza Town'dan alıştığımız bar, restoran, hediyelik eşya ağırlıklı mağaza formatı da yerini beach club, tattoo, piercing, zincir, kamçı, vs. satan ucubik mağazalara bırakmıştı.
Ve nereye gidersek gidelim, hangi yöne dönersek dönelim, geri planda devamlı bir müzik vardı...
Bora Bora'yı sora sora cadde boyunca ilerledik. Koca bir tabelada ismini okuyunca denize doğru döndük. Gördüğüm manzara traji-komik boyutlardaydı.
Bir kere bütün sokak motorsiklet dolmuştu. Sokağın bitip, kumsalın başladığı noktada ise kapkara bir zenci vardı. Kafasına yarım metre yüksekliğinde, tüylü, kan kırmızı bir taç mı desem, şapka mı desem, acayip bir şey geçirmişti. Vücudu ise tamamen çıplaktı, sadece don misali kırmızı bir havluyla aşağıda minik bir üçgen yapmıştı. Bir sağında, bir solunda iki tane orospu, bu önce birini öpüyor, sigarasından bir nefes çekiyor, sonra da diğerini öpüyordu.
Tam 50 Cent'in P.I.M.P. şarkısına dekor olacak bir görüntü sizin anlayacağınız.
Kumsala yaklaşınca yine siyahi bir gang fotoğraf makinesine gıcık oldu, üzerime kum attılar, başka beyaz bir gang bırakın yapmayın dedi, sakinleştik.
Çok sinirlendim kendime. Bilseydim Jelena ve 🐝Mezzy🐝 ile gelmezdim buraya. Sordum da. Adam da oraları sakin bir şey olmaz dedi. Bir de bir şey olabilir dediği yerlere gitseydik, ne olurdu, onu gerçekten merak ediyorum...
 |
| Bora Bora |
Normalde ikimiz arasında gözü daha kara olan benimdir ama bu kez ben tırsmıştım, Jelena ise gayet rahat incik, boncuk, ıvır zıvır satıcılarına bakıyor, 🐝Mezzy🐝 ile bana t-shirt beğeniyordu.
Playa d'en Bossa'dan iki t-shirt ve bende kalan bayağı bir sinirle birlikte ayrıldık. Motora binmeyi beklerken bir esrar satıcısı muhtemelen ön koşul olarak ileri sürdüğü için Amerikalı müşterisini "All Americans are gay!", yani bütün Amerikalılar ibnedir diye bağırtıyordu. Motorda bir kadın eğer çalışanlardan biri son anda farkedip tutmasaydı resmen denize düşecekti.
Çok fazla detaylarına girmeyelim. Ibiza'da gördüğüm "gece insanları" ne yazık ki kayıp bir topluluk. Sayıları çok fazla. Her gün on binlercesi Ibiza'ya geliyor, kendilerini bu leş gibi dünyaya bırakıyorlar. Bunların bence yeniden kendilerini toparlamaları çok zor. Aslında bunlara bakınca Trump ya da Le Pen gibilerin nasıl bu kadar taraftar bulabildiklerini anlayabiliyor insan.
Kızımı biraz büyüyüp, farkındalığı arttığında buraya bir daha getirip, bu insanları yeniden görmesini sağlayacağım. Böyle bir hayat tarzının insanı nereye götürebileceğini bilmesi bence çok önemli.
Siz de eğer Ibiza'ya gelip, Playa d'en Bossa'yı ziyaret edecekseniz biraz dikkatli olun.
Akşamın son durağ iseı Pacha Club"dı.
Yanlış anlamayın, Pacha'ya "sabaha kadar" dans etmek için gitmiyorduk. Hattızatında, Pacha'nın açılış saati olan gece on iki'de bırakın kulüpte parti yapmayı, uzunca bir süredir uyanık kaldığımız bile vaki değildi. Sadece dışardan görmek için gidiyorduk.
 |
| Pacha |
Ibiza Town'dan ın beş dakikalık bir yürüyüş bizi Pacha'ya getirdi. Önünde Flower Power'cıların üzerlerinde bol bol çiçek, böcek ve peace işaretleri olan bir hippi minibüsü ile bir hippi arabası vardı. Biraz bakındık, bir iki de resim çektik ve gecemizi sonlandırdık.
Ibiza'daki son günümüzü, neredeyse uçağımızın kalkacağı saate kadar denizde geçirdik. Oteldeki çalışanlar, sahildeki esnaf ve turistler fazlasıyla iyi, yardımsever ve güler yüzlüydüler. Gece insanlarından sonra, Ibiza'nın gündüz insanları gözüme çok farklı gelmişlerdi.
 |
| Melissa İbiza'yı sevdi |
🐝Mezzy🐝 artık iki yaşında olduğu için, bileti koltuk için olmasa da, kabin memuru ona kendi özel koltuğunu ayarladı. Online bilet satış sistemleri round trip esnasında iki yaşını dolduracak çocukları düşünerek yapılmamış, o yüzden 🐝Mezzy🐝cik bilet alırken dönüş seferinde de bebek muamelesi görmüştü.
Hayatımda ilk kez İsviçre hedefli bir uçuşta yumruklu bir kavgaya tanık oldum. İsviçreli bir gurup "gece insanı" ile bizden en az on yıl yaşlı başka bir gurup tam uçak kalkarken dan dun birbirlerine girdi. Her halde vücutlarındaki kimyasalları henüz atamamışlardı ki böyle bir şeye kalkıştılar.
İşte size uzun bir solukta İspanya gezimiz...
İspanya'dan her zamanki gibi fazlasıyla karışık hislerle ayrıldım.
Her ne kadar güzel bir ülke olsa da, ne yazık ki İspanya'da hemen hiç bir şey doğru çalışmıyor arkadaşlar. Asansöre biniyorsunuz, düğmeler bozuk. Klimayı çalıştırmak istiyorsunuz, uzaktan kumandası bozuk. Restoranda oturduğunuz sandalye sallanıyor, masa dingildiyor. Koca feribotta binlerce kişiye sadece bir kişi kahve servisi yapıyor. Wi-Fi var diye bilet alıyorsunuz, Wi-Fi yok diyorlar. Kredi kartı makinesi çalışmıyor, adamlara yirmi yuro veriyorsunuz, para üstünü veremiyorlar. Otobüs durağımda bilet makinesi çalışmıyor. Yol soruyorsunuz, cevap veremiyorlar. McDonalds'da bir Big Mac söyledim, inanın menü bile değil, yarım saat sonra ancak alabildik. Dünyanın her yerinde satın alabildiğiniz Hard Rock Cafe bardakları Hard Rock Cafe'de "tükenmiş", Heiniken bardaklarıyla bira veriyorlar.
Herşey ya yanlış, ya yavaş, ya da eksik...
Sonuçta İspanya'da yaşamıyorsun, bu kadar söyleneceğine beş gün sık dişini diyebilirsiniz. Haklı da olursunuz. Ancak bu saçmalıklar zaman zaman tahammül sınırımı zorluyor, ben de böyle patlıyorum işte.
Gelelim Mallorca ve Ibiza'nın gezi skorlarına...
Palma de Mallorca, Ibiza, Cannes, St-Tropez, Amalfi gibi "sahil-tatil" yerlerini ziyaret etmek isteyen Türklere tavsiyede bulunurken genelde biraz dikkatli oluyorum.
Bu bölgelerin normal ziyaretçileri, yüzde seksen deniz ve güneş, yüzde yirmi ise bu bölgelerin görülmeye değer tarihi, ünlü yerlerini, anıtları, vs. ziyaret için buralara gelirler.
Biz Türkler ise Ege ve Akdeniz gibi dünyanın en güzel iki denizine sahip olacak kadar şanslıyız. Bu nedenle seyahat ederken aslında deniz ve güneşten çok, geri kalan yüzde yirmi için vizemizi alıp sağa sola gideriz.
Avrupanın yarısının yere göğe koyamadığı ve akın akın geldiği Nis'in çakıllı kumsalından zevk alacak, en azından benim tanıdığım bir Türk düşünemiyorum.
Palma de Mallorca'ya gelen Alman, İngiliz, Felemenk ve İskandinav ziyaretçiler ülkelerinde bulamadıkları deniz ve güneş yüzünden eminim büyük bir mutlulukla evlerine dönüyorlardır. Ancak biz ne kadar mutlu döneriz, ondan çok emin değilim.
Güzel cazibeli bir antik merkezi olsa da, burayı dolaşmak en kabadayısı iki saat alıyor. Bir Türk olarak yolunuz düşerse mutlaka görün tabi. Ama sadece Palma de Mallorca'yı görmek için ta oralardan buralara gelmeye değecek bir sebep açıkçası bulamıyorum.
Hedefiniz hayvanların sizi ve eşinizi taciz etmediği, yapışkan satıcıların kolunuzdan çekip size bir şeyler satmak istemediği, üç kuruşluk sefillerin size ukalalık etmediği, uygar, huzurlu bir tatilse Yunan adalarına gidin.
Hem denizi güneşi mükemmel, hem görecek çok şey var, hem de adalar çok bakımlı, çok temiz. İnsanlar ise gerçekten çok iyi.
Yok ben bizim yerli hayvanlarla baş edebilirim derseniz, bu yaşıma kadar Antalya, Bodrum, Marmaris, vs. 'den daha güzel çok az yer gördüm.
Ibiza için ise durum biraz daha karışık.
Eğer elektronik müziğe ilginiz varsa kuşkusuz Ibiza'ya bayılırsınız.
Bu yazıyı okuyanlarınız arasında olacağını tahmin etmesem de alkol, esrar, karı kız ağırlıklı bir tatil düşünenler Ibıza'yı sevebilir. Amsterdam'da böyle şeyler aslında çok daha kolay. Beş yüz metre karelik bir akanda yarım gün içinde uyuşturucu, alkol ve seks işlerinizi halledip eve dönebilirsiniz. Ibıza'da ise bunların tümü için biraz ada içinde hareket etmeniz lazım. Ancak Ibiza'da deniz güneş ve müzik, Amsterdam'da ise Rembrandt müzesi var, tercih sizin:)
Amsterdam için avrupada sevmediğim tek şehir desem yeridir. O güzelim yeri Hollandalılar para için Avrupa'nın çöplüğüne çevirmişler. Ibiza'nın gece insanları kesimi de keza aynı muamele bence.
Ibiza'da görecek şey Palma De Mallorca'ya göre çok daha az, ancak Ibiza'nın farklı olarak "bir ruhu var". Öyle kaka bir yer diye kestirip atmamalı bence. Ada güzel bir ada, insanları sıcak, konuksever ve adada bir hayat var. Sonuçta dünya sosyetesinin eğlenmek için geldiği funky bir yer. Bu jet-set cemiyeti, biraz gece hayatıyla karışmış halde ilginizi çekiyorsa bir seyahat planı yapılabilir.
Diğer durumlarda İse bir seyahat planını haklı çıkaracak çok az şey var. Yine de yolunuz düşerse tabi ki görün deyip kazımızı çevirelim.
Aklımdayken, hem Palma, hem de İbiza için yolunuz düşerse deyip duruyorum, ama haklı olarak bunlar birer ada, insanın yolu nasıl düşer diye sorarsanız, bu iki nokta da cruise (aptalca bir adaptasyon ile Türkçe'de şu sıralar "kruvaziye" falan diyorlar) yani deniz gezilerinin popüler uğrak noktaları.
Bunların dışında her iki adayı da çok hararetle öneremiyorum.
Sevgi ile kalın...
---
Sonradan öğrendim, Flower Power 60'lı yılların melodileri üzerine kurulu bir parti imiş, bum-bu-bum-bum dit-dit tabi ki. En ünlü DJ'lerinin ismi ise DJ Pippi! Işıklar içinde uyusun, sevgili dayım Tarkan dergilerini toplardı. Sonunda hepsini bana vermiş, babam da ciltletip saklamıştı. O dergilerin arka sayfasında Hippi Kralı Pippi diye bir çizgi roman vardı. Nostalji oldum birden ❤️
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder